ویلیام هاروی

نام فارسی : ویلیام هاروی 

سال ولادت و فوت : 1657 – 1578 میلادی 

ملیت : انگلستان 

ویلیام هاروی، طبیب بزرگ انگلیسی، کاشف سیستم

 گردش خون و کار قلب به 1578 در شهر «فولکستون»

 انگلستان به دنیا آمد.

  اثر بزرگ هاروی تحت عنوان «رساله‌ای تشریحی درباره

 حرکت قلب و خون در حیوانات» که در سال 1628 چاپ

 و منتشر شد به حق مهمترین کتاب در تمام تاریخ

 فیزیولوژی شناخته شده است. این اثر در واقع نقطه 

آغازین فیزیولوژی مدرن است. اهمیت اصلی این کتاب

 نه در کاربردهای مستقیم آن بلکه در فراهم آوردن درک

 اساسی از چگونگی کار بدن انسان می‌باشد. امروزه برای

 ما که با آگاهی از اینکه خون در بدن جریان دارد بزرگ

 شده‌ایم و آن را امری مسلم و آشکار می‌دانیم تئوری هاروی

 کاملاً بدیهی به نظر می‌رسد. اما آنچه که اکنون این چنین

 ساده و مشهود است برای هیچ یک از زیست‌شناسان قدیمی

 شناخته شده نبود. مؤلفین برجسته زیست‌شناسی نظریاتی

 به این شرح ابراز داشته بودند:

الف- غذا در قلب به خون تبدیل می‌شود. 
ب- قلب خون را گرم می‌کند. 
ج- شریان‌ها پر از هوا هستند. 
د- قلب جوهره حیاتی را می‌سازد.
هـ- خون در شریان‌ها و وریدها بالا و پایین می‌رود گاهی 

به سوی قلب حرکت می‌کند و زمانی از آن دور می‌شود. 

«گالین» بزرگترین طبیب دنیای باستان، کسی که شخصاً

 کالبد شکافی‌های بسیاری انجام داده و دقیقاً پیرامون قلب

 و مجاری خون مطالعه و بررسی کرد هرگز به خاطرش

 خطور نکرد که خون در بدن انسان گردش می‌کند.

 به همین نحو ارسطو نیز که زیست‌شناسی یکی از مهمترین

 رشته‌های مورد علاقه‌اش بود هیچ اشاره‌ای در این باب

 ندارد. حتی پس از انتشار کتاب‌ هاروی بسیاری از پزشکان

 اشتیاقی به پذیرفتن این نظریه نداشتند که خون در بدن

 انسان به طور پیوسته در یک شبکه بسته از مجاری و 

رگ‌ها گردش می‌کند و قلب نیروی لازم را برای حرکت 

آن فراهم می‌آورد.

هاروی در ابتدا با انجام یک محاسبه ساده ریاضی نظریه

 گردش خون را بیان کرد. او برآورد نمود که قلب با

 هر طپش خود حدود دو اونس خون وارد آئورت می‌کند

 با توجه به اینکه قلب در هر دقیقه 72 بار می‌زند وی به

 این نتیجه رسید که در هر ساعت حدود 540 پوند خون

 از قلب وارد آئورت می‌شود. اما رقم 540 پوند از وزن

 بدن یک انسان متعارف خیلی بیشتر است چه رسد به اینکه

 تنها وزن خون یک انسان این اندازه باشد. به این ترتیب

 برای هاروی مسلم شد که خون از طریق قلب دوباره به

 گردش در می‌آید. هاروی با فرمول‌بندی و تنظیم این فرضیه

 برای دستیابی به جزئیات چگونگی گردش خون مدت نه سال

 به انجام آزمایش‌های مختلف و تحقیقات دقیق پرداخت. 

هاروی در کتاب خود به طور روشن این نکته را بیان کرد

 که شریان‌ها خون را از قلب دور می‌کنند در حالی که

 وریدها آن را به قلب باز می‌گردانند. هاروی چون

 میکروسکوپ در اختیار نداشت، نتوانست مویرگ‌ها، مجاری

 بسیار کوچکی که خون را از شریان‌های کوچکتر به وریدها

 منتقل می‌کنند، ببیند اما به درستی به وجود آنها اشاره دارد.

 (مویرگ چند سال پس از مرگ هاروی توسط مالپیگی،

 زیست‌شناس ایتالیایی کشف شد.) 

هاروی همچنین بیان کرد که وظیفه قلب تلمبه کردن خون

 به شریان‌ها می‌باشد. تئوری هاروی در این باب نیز مانند

 بسیاری نکات دیگر اصولاً صحیح است. به علاوه اینکه او

 برای تأیید تئوری خود شواهد تجربی گرانبهایی ارائه داد و

 مباحث دقیقی را مطرح کرد. گر چه این تئوری در ابتدا با

 مخالفت‌های شدیدی مواجه شد اما تا اواخر عمر او به طور

 کلی مورد قبول و پذیرش قرار گرفت. 

هاروی در زمینه جنین شناسی نیز کار کرد. البته تحقیقاتش

 در این باب که بسی کم‌اهمیت‌تر از کارهای او در موضوع

 گردش خون بود، زیاد چشمگیر نبود. او محققی دقیق بود و

 کتاب او «توالد و تناسل حیوانات» که در سال 1651 منتشر

 شد نقطه واقعی شروع مطالعات نوین جنین شناسی می‌باشد.

 او که به شدّت از ارسطو متأثر بود همانند او با تئوری

 پیشین‌سازی-فرضیه‌ای که معتقد بود یک جنین حتی در مراحل

 اولیه تشکیل در مقیاس کوچکتر ساختمان کاملاً مشابه با

 ساختمان بدن یک موجود بالغ را دارد- مخالف بود. هاروی

 به‌درستی خاطر نشان ساخت که ساختار نهایی یک جنین

 به‌تدریج شکل می‌گیرد. 

هاروی عمری طولانی، جالب توجه و توأم با موفقیت داشت.

 در جوانی در کالج «کابوس» دانشگاه کمبریج تحصیل کرد.

 به سال 1600 م. به منظور تحصیل به ایتالیا رفت و در

 دانشگاه پادوآ، که در آن دوران بهترین مدرسه پزشکی جهان

 در جهان شناخته می‌شد، به تحصیل پرداخت. ( جالب است

 بدانیم در دوران تحصیل هاروی در پادوآ، گالیله استاد آن

 دانشگاه بود اگرچه معلوم نیست آن دو با یکدیگر ملاقات کرده‌

 باشند.) هاروی درجه پزشکی خود را در سال 1602 دریافت

 کرد و به انگلستان بازگشت. وی دوران طولانی را همراه با

 موفقیت به عنوان طبیب سپری کرد. دو تن از پادشاهان

 انگلستان «جیمز اول و چارلز اول» و همچنین فیلسوف

 نامدار فرانسیس بیکن از جمله بیماران او بودند. او در کالج

 پزشکان لندن سخنرانی‌های متعددی در باب آناتومی ایراد

 کرد. یک‌بار نیز به ریاست آن کالج انتخاب شد که از پذیرش

 آن امتناع نمود. 

هاروی که سالیان متمادی سرپزشک بیمارستان «سنت بار

 تلومیوز» لندن بود با انتشار کتابش در باب گردش خون، 

در سال 1628 در سراسر اروپا مشهور گردید. هاروی

 ازدواج کرده بود ولی فرزندی نداشت. او به سال 1657 در

 سن 79 سالگی در لندن در گذشت.

کتاب تاثیرگذارترین های تاریخ 
شرح حال و آثار یکصد نفر از موثرترین شخصیت های تاریخ جهان 
نوشته: میشل اچ.هارت 
ترجمه: محمد حسین آهویی